Engill með heimþrá...
15.9.2009 | 11:34
Engill með heimþrá
þú baðst mig að gefa þér merki um vorið sem beið
þegar fyrstu grasstráin og knúbbarnir stöfuðu grænu
svo lástu undir feldinum reykjandi
tuldrandi þulur og eitthvað um lífið í den
ég beið á vaktinni horfði til himins og lyktaði
snusaði út í berloftið eftir hlýindum
fuglarnir hérna í klöppinni komu og fóru
einn og einn í senn
Það virtist sem allt héldist óbreytt
um tíma og eilífð
nema skýin sem tóku á sig galdramyndir
víbruðu og breyttu um lit
misgrá og flöktandi
þú kallaðir á mig um nætur er helkuldinn stríddi
og marði þig inn að beini gróf sig í hjartað
húktir und feldinum gömul af sorg
þó með eitthvað á pinnanum
Svo kom hann einn daginn
þessi engill og kvartaði sáran
sjúkur af heimþrá
og heimtaði að taka þig með
sjarminn uppmálaður
þú sagðir
loks er hann kominn
takk fyrir allt
loftið var salt og vindurinn blés þér og honum upp í ljósbláan kúpulinn
farvel og takk
nú bíð ég við eldinn og kyndi í blessuðum glæðunum
gref mig í feldinn og hlæjandi hugsa um vor...
Athugasemdir
Fallegt!
Gunnhildur Ólafsdóttir, 18.9.2009 kl. 02:45
Takk Gunnhildur....sá pistilinn frá þér um sófaleti, tilbrigði við maníu og íslensku fótboltastelpurnar...flott skrif !
Lárus Gabríel Guðmundsson, 18.9.2009 kl. 10:36
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.