Bloggfćrslur mánađarins, apríl 2009

Skeyti

PRÍSUND ŢAGNARINNAR (FYRSTA MYND) 

Ţögnin sat um Ólaf eins og fuglarinn um bráđ,
gnísti tönnum og beiđ.
Ţađ var liđiđ á daginn og nánast tekiđ ađ rökkva,
ţegar möskvarnir lćstust um hann.

Eftir óskýra daga sem Ólafur gat ekki taliđ,
kom hann til sjálfs sín í risavöxnum turni, holum og tómum.
Međal (ađ ţví er virtist) lifandi dauđra mannvera sem mćltu ei orđ,
heldur störđu blýstífar fram í húm rúmsins, ýmist sitjandi á hnjám sér eđa vafrandi stefnulaust um gólf.

Efst í toppi turnsins glumdu klukkurnar viđ sólsetur,
tónarnir víbruđu í hlustum og um gervallan strúktúrinn.

Í leit sinni inn á viđ rakst Ólafur ekki á minningar né heldur slitrur af fortíđ.
Hann mćlti ei meir frá fyrsta deginum í prísundinni.
Í hugsun sinni leitađi hann ađ ábendingum um framvindu daganna, međ augum sínum leitađi hann ađ klukku og táknum á ávölum veggjunum.
Innan nokkurra daga varđ hann sem steinrunninn og frá sér.
Tók ţá upp sama háttalag og hinar manneskjurnar í turninum.

Allt var í skuggans tónum, dökkblátt varđ dökkgrátt, gult varđ ljósgrátt og svo
einstaka skerandi tónar af brenndu.
Suma daga ráđandi ísköld hrímhvíta.


Noregshitt eftir dómsdaginn

Noregshitt eftir dómsdaginn

á vefnum taldi fullsannađ ađ miđaldra kvendi í henni Ameríku
hefđi allt ţađ rétta fram ađ fćra
og ađ áriđ 2000 myndi marka mót
hafđi pakkađ sínu hafurtaski í tösku
og ćft sem óđur til ađ vera í formi
fyrir endinn

eftir gaumgćfilegar rannsóknir og nćrkíkk í fćrslur og skjöl
gat hann glögglega séđ ađ í Noregi virtist seif eftir atburđinn stóra
vegna legu fjalla og veđurfars
ţví pakkađi hann helst hlýrri fötum

hann var langt frá ţví einn um sannfćringuna
stór hópur fylgdi loftsteininum fyrirspáđa
ţar sem hann leiđ um himingeiminn

spjallrásir um atburđinn komandi opnuđust
fólk skaut sér saman sem bandamenn
jafnvel sem komandi elskendur
hittumst í Noregi
ertu búinn ađ pakka ?


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband