Mannkynssaga fyrir byrjendur - Gúnter í neðanjarðarkompunni

Adolf arkaði um neðanjarðarbyrgið og virkaði æstur. Hann talaði ýmist við sjálfan sig eða hrópaði eitthvað út í loftið sem hljómaði sem blanda af skipunum og mumli. Augun galopin og stjörf af margra sólarhringa vöku. Læknaamfetamínið hélt honum í háum gír og það var ekki annað að sjá en að hann væri enn staðráðinn í að sigra heiminn.

Í kringum foringjann þustu undirmenninn ýmist um eða húktu vondaufir út í hornum. Þeir allra daufustu höfðu gefið allt upp á bátinn og voru búnir að drekka frá sér ráð og rænu, ýmist hlógu upp í opið geðið á hvor öðrum eða vældu ámátlega. Daufur ómur byssuskota og sprengja erti hlustirnar.

"Dolli minn...", sagði Gúnter sem alltaf gat fengið foringjann niður á jörðina, "þú verður bara að feisa það að partíið er búið". "Þetta hefur verið drullugaman en þetta gengur bara ekki lengur, við eigum ekki séns". Hann klappaði foringjanum vinalega á öxlina og reyndi að ná í gegnum stjarft blikið. Foringinn var ekki að ná þessu. " Rugl, þvættingur, þvæla"! hrópin fylltu grenið. "Við rústum þessu strákar, ég skal ná þeim öllum, rústa þeim, naga af þeim punginn, hengja þá upp í næsta tré". Viðstaddir hristu hausinn eins varlega og þeim var unnt. Allir vissu hvað aðstæðum leið nema höfuðpaurinn að því er virtist. "En Dolli minn, herinn er sigraður, þeir eru svo nærri að þeir banka á dyrnar, það væri hyggilegast að reyna að komast á brott áður en allt verður um seinan". Löng þögn. "Flýja segirðu" ? foringinn leit píreygður á Gúnter. "Já flýja", sagði aðstoðarmaðurinn að bragði. "Þú átt nóg af seðlum í Sviss og getur lifað eins og kóngur til æviloka; strákarnir fljúga þér þangað sem þú vilt; kýldu á þetta maður í staðinn fyrir að væflast hér í þessari líkkompu."

Hitler starði lengi út í tómið. Loftið var þrungið spennu, dauða og örvæntingu. Skyndilega tekur hann á sig rögg.

"Gúnter, dragðu úr þér tennurnar og láttu Frits tannlækni henda mínum upp í þig. Þær liggja í poka inn í frysti. Ég fékk þær dregnar úr mér fyrir nokkrum árum. Farðu svo með Evu og taktu bláu pillurnar með þér. Ég er búinn að ræða málin við hana. Hún hefur ekkert á móti þessu enda löngu orðin rugluð og þreytt." Gúnter hvítnaði og reyndi að stama eitthverju upp úr sér...

"Ekkert rugl Gúnter", hrópaði foringinn..."Þú gerir það sem ég segi; I am going to the Bahamas".

Það síðasta sem sást til Gúnters var með naglbít í höndunum og blóðtauma í munnvikum. Eva beið við hlið hans og kíkti á klukkuna.