KONAN MEÐ RYKSUGUNA

jón múli malaði sögur um látna menn
og konan með ryksuguna lét ekki bilbug á sér finna
heldur horfði fast í bláleitt teppið og nuddaði hausnum
fram og aftur
einbeitt og athugul
mótorinn á fullu
funheitur af áreynslu
látinn ganga svo klukkutímum skipti
á meðan konan með ryksuguna
fékk hugsjón sinni framfylgt
um hreinni og betri heim
þar sem rykkorn hversdagsins
létu hvergi á sér hræra
og blettir og sull heyrðu sögunni til
það var sem allt hyrfi í svarthol
pokans sem tilheyrði vélinni
konan með ryksuguna var dagfarsprúð og þekkt af góðu einu
þó skipti hún skapi
en aðeins þegar bakkus blés henni kjark í brjóst
þá króaði hún húsbóndann af í betri stofunni
hellti úr sneysafullum skálum reiðinnar
þrumaði og roðnaði af heiftinni einni saman
hringdi í fjarskyld ættmenni
þusaði um gamlar syndir og mein
eða velti lúmskri sök yfir á grunlausan ættingjann
fastan hinu megin línunnar
ef í fjarskanum heyrir þú suð þrálátt
sem aðeins er brotið upp af djasshljómum múlans
þá máttu ganga að því vísu
að þar fer
konan með ryksuguna

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband