þögult vitni

Undir vökulu auga Ninu Hagen (sjá vegg) stakk konan járninu í eldopið...

Sagan af veggjahlaups Steina

BLÓÐRISA (SAGAN AF VEGGJAHLAUPS STEINA)

hann gerði sér það að leik (eða mögulega af nauðsyn)
að hlaupa á veggi
við öll möguleg
(og ómöguleg)
tækifæri

mannfólkið skildi ekki atferlið
mannfólkið leit undan

blóðrisa og blár
sást hann kíminn á svip
stiklaði um götur
marinn inn að beini
í vexti fremur smár
þó liðugur og lipur
í nýpressuðum fötunum
hann veggjahlaups Steini

Myndrænir marblettir
á ómögulegum stöðum
tóku á sig ljóðrænar myndir
og virtust jafnvel
skírskota til sögulegra verka

Sumir sögðu hann snilling
symbólista
kroppurinn striginn

(sú útlistan á atferlinu náði þó aldrei flugi)

flestir stóðu hjá í þögn og hristu höfuðin sín í undrun
þögul vitni

það er allt eins viðbúið að veggurinn sem þú gengur hjá
þegar þú gengur úr húsi eftir lesturinn
hafi mætt honum
gefið frá sér högg
án vilja . . .

þriðji dagur . . .

þriðji dagur 

þér líst ekki á blikuna
neglurnar nagaðar uppí blóðuga kvikuna
og sjálfheldan algjör
þú lítur eftir líflínu
áttar þig snöggvast á því að hún varð eftir hjá Stínu
og bölvar í hljóði
og Ragnar
er hvergi til bjargar

kíkir í veskið og mætir kolsvörtum botni
hringir í bankann og ráðgjafinn skellir

á undna hlustina

lepur dauðann úr íláti merktu ÁTVR

eins og púsluspil 

og eða
 flugnanet bensínvímuskotið
 sporin ísaumuð í malbikið
verða ekki rakin upp

þú manst ekki hvort þig dreymdi það
eða var það hvíta línið og mjúkur ilmur af gamalli konu
sem slóst við veruleikann í gær eða fyrradag ?

drög að bræðralagi í dimmu horni
við manneskjur sem hvergi er að sjá ?

eitthvað fyrirheit um algleymi ?
grunur um líf ?

vatnið ólgar undir brúnni slettist
& mikið er allt nakið og bert 
tindollan nánast áþreifanleg á svifinu með þig innanborðs
hér á þriðja degi . . . . .

bsf

brennur og skapar . . . form

nr.29

hughrif nr.29 

varirnar lás og smella
(kossi)
geislahár
brimrót við sólsetur
flæðandi alda

stakt grænt augn ráð
einsog ber angri
eitt og nakið

uppkast að litríkum húsum

 

(uppkast) 

hin litríku hús réðu ráðum sínum
gerðu uppsteyt gegn grámanum
verði regn svo við getum víbrað litum okkar
hrópaði gula húsið

meiri málningu, viðarvörn, meira !

Grænlensk mundar

Hin grænlenska kona mundaði skærin.

Glerið glóði og eldurinn hvæsti.

Jarðarform

O r g anísk f o r m önduð í flæ ð a n d i gler í lifandi jörð...

...

Nýr smellur frá hinum einu og sönnu Fjörkum í spilaranum til vinstri.

Njótið :)

Engill með heimþrá...

Engill með heimþrá 

 

þú baðst mig að gefa þér merki um vorið sem beið
þegar fyrstu grasstráin og knúbbarnir stöfuðu grænu

svo lástu undir feldinum reykjandi
tuldrandi þulur og eitthvað um lífið í den

ég beið á vaktinni horfði til himins og lyktaði
snusaði út í berloftið eftir hlýindum

fuglarnir hérna í klöppinni komu og fóru
einn og einn í senn

Það virtist sem allt héldist óbreytt
um tíma og eilífð
nema skýin sem tóku á sig galdramyndir
víbruðu og breyttu um lit
misgrá og flöktandi

þú kallaðir á mig um nætur er helkuldinn stríddi
og marði þig inn að beini gróf sig í hjartað

húktir und feldinum gömul af sorg
þó með eitthvað á pinnanum

Svo kom hann einn daginn
þessi engill og kvartaði sáran
sjúkur af heimþrá
og heimtaði að taka þig með
sjarminn uppmálaður
þú sagðir
loks er hann kominn
takk fyrir allt

loftið var salt og vindurinn blés þér og honum upp í ljósbláan kúpulinn
farvel og takk

nú bíð ég við eldinn og kyndi í blessuðum glæðunum
gref mig í feldinn og hlæjandi hugsa um vor...